شرح حال حضرت ابوبکر صدّیق، رضی الله

   افضل البشر بعد از رسول اکرم، صلّی الله علیه و سلّم، ملقّب به صدّیق اکبر و عتیق، پدر عایشه، رضی الله عنها، که مدّت چهل سال شرف مصاحبت پیامبر، صلّی الله علیه و سلّم، را داشت، چون پیامبر رحلت فرمود، وی اندوهگین بر بالین رسول گرامی، صلّی الله علیه و سلّم، آمد و در حالی که می‌گریست، گفت: « عشت طیباً و مت طیباً، ما اطیبک حیاً و میتاً، آمنتُ بکَ میتاً کما آمنتُ بک حیاً » (پاک زیستی و پاک درگذشتی،در زندگی و مرگ چه پاک و خوشیوئی! به تو ایمان می‌آورم در حال مرگ، همچنانکه در روزگار زندگانیت به تو ایمان آوردم).

   در قرآن کریم آیة «... فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ : پس خداوند گروهى را خواهد ‏آورد که آنان را دوست مى‏دارد و آنان هم او را دوست می‌دارند (مائده/54) » در شأن حضرت ابوبکر، رضی الله عنه، شرف نزول یافته است.

   وی دو سال و چهار ماه پس از واقعة عامل‌الفیل ولادت یافت، مادرش ام الخیر سلمی دختر صخر بن عمر بن کعب بن تمیم بن مرّه است و دختر عم ابوقحافه (پدر ابوبکر ) بود.

از مردان، ابوبکر، رضی الله عنه، نخستین کسی است که به پیامبر، صلّی الله علیه و سلّم، ایمان آورد، زیرا در سیمایش نوری مشاهده کرد که بیش از پیش بود و به فراست در یافت که وحی بدو نازل شده است. ابوبکر، رضی الله عنه، نخستین خلیفه از خلفای راشدین می‌باشد و تنها کسی است که در مهاجرت پیامبر، صلّی الله علیه و سلّم، به مدینه همراه وی و در غار ثور یار او بوده و آیة « ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ (توبه/40) » در بارة اوست و از این رو ابوبکر، رضی الله عنه، به « یار غار» معروف شده است و از عشرة مبشّره است (ده تنی که پیامبر(ص) به آنان مژدة بهشت داده)، هم اوست که در محضر رسول گرامی،صلّی الله علیه و سلّم، به سبب کمال فضیلت و درایت و احاطه‌اش بر علوم، می‌توانست فتوی دهد، چنانکه حضرت دربارة وی فرموده است: «ما طلعت الشمسُ و لا غربت علی احد افضل من ابی‌بکر الّا ان یکون نبی» (آفتاب بر کسی برتر از ابوبکر نتابیده و غروب نکرده،مگر اینکه آن کس پیامبر باشد).

   ابوبکر، رضی الله عنه، سخنان جبرئیل را با پیامبر می‌شنید، اما او را نمی‌دید و چون تمام اموالش را در راه خدا بخشید و چیزی از آن برای خود باقی نگذاشت، جبرئیل فرود آمد و پیامبر را گفت: « یا محمّد! از سوی حق تعالی ابوبکر را سلام برسان و او را بگوی که پروردگارت می‌فرماید: آیا در این فقر و مسکنت از من راضی هستی یا نه؟ ». ابوبکر، رضی الله عنه، گریست و گفت: «من از خدا راضی باشم یا نه؟، من از او راضیم، آری، از او راضیم».

   وی قرآن را جمع آوری کرد و آن را به حفصه دختر عمر ، رضی الله عنه ، و همسر پیامبر،صلّی الله علیه و سلّم، سپرد و در بسیاری از غزوات همراه پیامبر، صلّی الله علیه و سلّم، بود.

   ابوبکر، رضی الله عنه، در یازدهمین سال هجرت پس از رحلت پیامبر، صلّی الله علیه و سلّم، به خلافت رسید و در سال سیزدهم، شب سه‌شنبه 22 جمادی الاخری، بین نماز مغرب و عشاء در سن 63 سالگی وفات یافت. مدّت خلافتش دو سال و چهار ماه بود و آرامگاهش به حرمت رسول اکرم ، صلّی الله علیه و سلّم، فرودتر از مرقد پاک و منوّر اوست.